буду мець у нявіннасьці рукі мае і абыходзіць Твой ахвярнік, Госпадзе,
Псальма Давідава. Вучэньне. Дабрашчасны, каму дараваны злачынствы, і чые грахі адшкадаваныя,
дабрашчасны той, каму Гасподзь грахоў не залічыць, і ў чыім духу хітрыны няма!
Калі я маўчаў, састарэлі косткі мае ад штодзённага стогну майго,
Узнаві нас, Божа ратунку нашага, і спыні абуранасьць Тваю намі.
Ты збавіў душу маю ад сьмерці, вочы мае — ад сьлёз і ногі мае — ад спатыканьня.
Буду хадзіць прад абліччам Гасподнім па зямлі жывых.