ад бязбожных, што на мяне нападаюць, — ад ворагаў душы маёй, што абступілі мяне:
Агнявая рака плыла і праходзіла перад Ім; тысяча тысяч служылі Яму і цьма цьмоў стаялі перад Ім; судзьдзі селі, і разгарнуліся кнігі.
Перад абліччам Яго ідзе пошасьць, а па ступаках Яго — палючы вецер.
таму што Бог наш ёсьць «вагонь, які паядае».