[Вав] І будзе Гасподзь прытулкам прыгнечанаму, прытулкам у скрушлівы час;
Ты праверыў сэрца маё, ноччу мяне наведаў, выпрабаваў мяне, і не знайшоў анічога; ад думак маіх не адступаюцца вусны мае.
Памнож цару дні на дні, гады падоўжы яму — з роду ў род,