Тады Ён у гневе Сваім скажа ім, і лютасьцю Сваёй іх настрашыць;
бо яны, як трава, неўзабаве скошаны будуць, і як былінка зялёная, завянуць.
Карай мяне, Госпадзе, але па праўдзе, ня ў гневе тваім, каб ня прынізіць мяне,
і забылі суцяшэньне, якое прапануецца вам, як сынам: «Сыне мой! не пагрэбуй караю Гасподняй і не маркоціся, калі Ён выкрывае цябе.
Бо Гасподзь, каго любіць, таго і карае; а б'е кожнага сына, якога прымае».