тых, што кажуць: «языком нашым адужаем; вусны нашыя з намі; хто нам гаспадар?»
на асьпіда і васіліска наступіш і патопчаш ільва і дракона.
«За тое, што ён палюбіў Мяне, уратую яго; абараню яго, бо ён спазнаў імя Маё.
Пакліча Мяне і пачую яго: зь ім Я ў жалобе, вызвалю яго, і праслаўлю яго;
Вось спадчына ад Госпада: дзеці; узнагарода Ягоная — плод ад улоньня.
Масьлінаю, якая зелянее і красуецца прыемнымі пладамі, назваў цябе Гасподзь. А сёньня, у шуме моцнай сумятні, Ён успалымніў агонь вакол яе, і паламаліся галіны яе.
Расшырыцца гольле яго, — і будзе прыгажосьць ягоная, як масьліны, і пахошчы ад яго, як ад Лівана.