Гасподзь — цьвярдыня мая і моц мая і збаўца мой.
Бог мой — скала мая; на Яго я спадзяюся; шчыт мой, рог выратаваньня майго, агароджа мая і прытулак мой; Ратаўнік мой, ад бедаў Ты выбавіў мяне!
Паклічу Госпада, Якому шчыра пакланяюся, і ад ворагаў маіх выратуюся.
Агарнулі мяне хвалі сьмерці, і патокі беззаконьня напалохалі мяне;
ланцугі пекла аблеглі мяне, і сеткі сьмерці аблыталі мяне.
Але вось у цеснаце маёй я паклікаў Госпада і Бога майго і заклікаў, і Ён пачуў з харомаў Сваіх голас мой, і енк мой дайшоў да слыху Яго.
Затрэслася, закалыхалася зямля, задрыжалі і парушыліся асновы нябёсаў, бо разгневаўся на іх Гасподзь.
Падняўся дым ад гневу Яго і з вуснаў Яго агонь пажыральны; жарнае вугольле сыпалася ад Яго.
Нахіліў Ён нябёсы і сышоў; і морак пад нагамі ў Яго;
і сеў на херувімаў, і паляцеў, і панёсься на крылах ветру;
і моракам пакрыў Сябе, як ценем, згусьціўшы воды хмар нябесных;
ад бляску прад Ім разгаралася вугольле вогненнае.
Загрымеў зь нябёсаў Гасподзь, і Ўсявышні даў голас Свой;
пусьціў стрэлы і расьсеяў іх; бліснуў маланкаю і зьнішчыў іх.
І адчыніліся крыніцы мора, агаліліся асновы сусьветныя ад грознага голасу Госпада, ад подыху духу гневу Яго.
Працягнуў Ён руку з вышыні і ўзяў мяне, і дастаў мяне з водаў многіх;
выбавіў мяне ад ворага майго моцнага, ад ненавісьнікаў маіх, якія былі мацнейшыя за мяне.
Яны паўсталі на мяне ў дзень бедства майго; але Гасподзь быў апораю мне
і вывеў мяне на прасторнае месца, выбавіў мяне, бо Ён дабраволіць мне.
Даў мне Гасподзь па праўдзе маёй, па чысьціні рук маіх узнагародзіў мяне.
Бо я захоўваў шляхі Госпада і ня быў грэшны прад Богам маім,
бо ўсе запаведзі Яго перад мною, і ад пастановаў Яго я не адступаў,
і быў беззаганны прад Ім, і пільнаваўся, каб не зграшыць мне.
І даў мне Гасподзь па праўдзе маёй, па чысьціні маёй прад вачыма Яго.
З мілажальным Ты — мілажальны, з чалавекам шчырым — шчыры,
з чыстым — чысты, а з хітрым — па хітрасьці ягонай.
Людзей прыгнечаных Ты ратуеш і позіркам Сваім прыніжаеш пыхлівых.
Ты, Госпадзе, сьвяцільня мая; Гасподзь прасьвятляе цемру маю.
З Табою я разьбіваю войска; з Богам маім падымаюся на сьцяну.
Бог! — беззаганны шлях Ягоны, чыстае слова Госпада, шчыт Ён усім, хто спадзяецца на Яго.
Бо хто Бог, акрамя Госпада, і хто абарона, акрамя Бога нашага?
Бог апаясвае мяне сілаю, пракладвае мне правільны шлях;
робіць ногі мае, як у аленя, і на вышынях ставіць мяне;
вучыць рукі мае бітве і цягліцы мае напінае, як медны лук.
Ты даеш мне шчыт выратаваньня Твайго, і міласьць Твая ўзьвялічвае мяне.
Ты пашыраеш крок мой пад мною, і ня хістаюцца ногі мае.
Я ганяюся за ворагамі маімі і зьнішчаю іх, і не вяртаюся, пакуль ня зьнішчу іх;
і зьнішчаю іх і б'ю іх, і не ўстаюць і падаюць пад ногі мае.
Ты апярэзваеш мяне сілаю для вайны і кладзеш перад мною тых, што паўстаюць на мяне;
Ты абяртаеш да мяне тыл ворагаў маіх, і я зьнішчаю ненавісьнікаў маіх.
Яны клічуць, але няма выратавальніка, — да Госпада, але Ён ня слухае іх.
Я расьсейваю іх, як пыл зямны, у гразь вулічную мну іх і тапчу іх.
Ты ўратаваў мяне ад мяцяжу народу майго; Ты захаваў мяне, каб быць мне галавою над іншапляменцамі; народ, якога я ня ведаў, служыць мне.
Іншапляменцы лісьлівяць перад мною; па чутках пра мяне падпарадкуюцца мне.
Іншапляменцы бляднеюць і дрыжаць ва ўмацаваньнях сваіх.
Жывы Гасподзь і дабраславёны абаронца мой! Хай будзе праслаўлены Бог, прытулак выратаваньня майго,
Бог, Які помсьціць за мяне і ўпакорвае мне народы
і выбаўляе мяне ад ворагаў маіх! Над паўсталымі супроць мяне Ты ўзвысіў мяне; ад чалавека жорсткага Ты выбавіў мяне.
За тое я буду славіць Цябе, Госпадзе, сярод іншапляменцаў і буду сьпяваць імю Твайму,
велікадушна ратуючы цара Свайго і творыць міласьць памазанцу Свайму Давіду і нашчадкам ягоным вечна!