дае дождж улоньню зямлі і пасылае воды на ўлоньне палёў;
каб падаў дождж на зямлю бязьлюдную, на пустыню, дзе няма чалавека,
каб насычаць пустыню і стэп і абуджаць травяныя зародкі да росту?
Бо Ён ведае склад наш, памятае, што мы — пыл.
Дні чалавечыя — як трава; як польная краска, так ён цьвіце.
хоць і не пераставаў сьведчыць пра Сябе добрымі дзеямі, даючы нам зь неба дажджы і поры ўраджайныя і напаўняючы ежай і радасьцю сэрцы нашыя.