Мая скура пачарнела на мне, і косьці мае абгарэлі ад сьпёкі.
пачуй, Госпадзе, і памілуй мяне, Госпадзе! будзь мне памочнікам».
Вясёлае сэрца ацаляе, а пануры дух сушыць косьці.
Згары Ён паслаў агонь у косткі мае, і ён авалодаў імі; раскінуў сеткі на ногі мае, абярнуў мяне, і зьбедніў мяне, каб я таміўся дзень кожны.
вы, што ня ведаеце, што будзе заўтра: бо што такое жыцьцё ваша? пара, якая зьяўляецца на кароткі час, а потым зьнікае.