Книга Першае да Карынфянаў Cтих 12

Дык вось, будзем імкнуцца да таго, што служыць міру і ўзаемнай навуцы. А таму той, хто гаворыць незнаёмаю мовай, маліся за дар тлумачэньня. Дык што ж, браты? Калі вы сыходзіцеся, і ў кожнага з вас ёсьць псальма, ёсьць павучаньне, ёсьць мова, ёсьць адкрыцьцё, ёсьць тлумачэньне, — хай ўсё гэта будзе на настаўленьне. Ніякае брыдкае слова хай ня выходзіць з вуснаў вашых, а толькі добрае на будаўніцтва ў веры, каб яно давала мілату слухачам.

А таму той, хто гаворыць незнаёмаю мовай, маліся за дар тлумачэньня.

Бо, калі я малюся на незнаёмай мове, дык, хоць дух мой і моліцца, але розум мой застаецца бяз плоду.

Што ж рабіць? Пачну маліцца духам, пачну маліцца і розумам; буду сьпяваць духам, буду сьпяваць і розумам.

Бо, калі ты будзеш дабраслаўляць духам, дык той, хто стаіць на месцы простага чалавека, як скажа «амін» на тваё дзякаваньне? Бо ён не разумее, што ты кажаш.

Ты добра дзякуеш, але другі не настаўляецца.

Дзякую Богу майму: я больш за ўсіх вас гавару мовамі;

але ў царкве лепей хачу пяць словаў сказаць розумам маім, каб і іншых наставіць,чым процьму словаў незнаёмаю моваю.

Браты! ня будзьце дзеці розумам: на ліхое будзьце немаўляты, а розумам будзьце паўналетнія.

У законе напісана: «іншымі мовамі й вуснамі буду гаварыць народу гэтаму, але і тады не паслухаюцца Мяне, кажа Гасподзь».

Так што мовы — азнака ня вернікам, а няверуючым; а прароцтва — не для няверуючых, а для вернікаў.

Калі ўся царква сыдзецца разам і ўсе пачнуць гаварыць незнаёмымі мовамі, і ўвойдуць да вас недасьведчаныя альбо няверуючыя, — дык ці ня скажуць, што вы шалееце?

А калі ўсе прарочаць, і ўвойдзе хто няверуючы альбо недасьведчаны, дык усе яго выкрываюць, усе судзяць,