Ворагі мае пра мяне кажуць благое: «Калі ён памрэ, і загіне імя ягонае?»
З таго даведаюся, што Ты любіш мяне, калі вораг мой не апануе мяне,
Калі ўспамінаю пра гэта, душу маю выліваю, бо хадзіў я з мноствам людзей; уступаў зь імі ў храм Божы з голасам радасьці і падзякі натоўпу сьвяточнага.
І сказаў Бог Ёну: «няўжо так моцна засмуціўся ты за расьліну?» Ён сказаў: «вельмі засмуціўся, нават да сьмерці».
Яно было на пачатку ў Бога: