сьляпыя робяцца відушчымі і кульгавыя ходзяць, пракажоныя ачышчаюцца і глухія чуюць, мёртвыя ўваскрасаюць, і ўбогія зьвястуюць,
Пётр і Ян ішлі разам у храм а дзявятай гадзіне малітвы.
І быў чалавек, кульгавы ад улоньня маці ягонай, якога насілі і садзілі кожнага дня каля дзьвярэй храма, што называліся Прыгожымі, прасіць міласьціны ў тых, што ўваходзілі ў храм;
ён, убачыўшы Пятра і Яна каля ўваходу ў храм, прасіў у іх міласьціны.
Пётр зь Янам, прыгледзеўшыся да яго, сказаў: зірні на нас.
І той пільна глядзеў на іх, спадзяючыся атрымаць ад іх што-небудзь.
Але Пётр сказаў: срэбра і золата няма ў мяне, а што маю, тое даю табе: у імя Ісуса Хрыста Назарэя ўстань і хадзі.
І, узяўшы яго за правую руку, падняў; і раптам умацаваліся ў таго ступакі і калені,
і, ускочыўшы, устаў, і пачаў хадзіць, і ўвайшоў зь імі ў храм, пахаджаючы і падскокваючы, і славячы Бога,
і ўсе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога;
і пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожых дзьвярэй храма дзеля міласьціны, і напоўніліся жахам і зьдзіўленьнем з таго, што сталася зь ім.