Книга Паводле Лукаша Cтих 11 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Паводле Лукаша Новы Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

Паводле Лукаша

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,

як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —

дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,

каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.

У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае ілізабэта.

Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.

У іх ня было дзяцей, бо ілізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.

Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,

па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,

а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —

тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,

Параллельные места

Дзеі 10:3

Ён ва ўяве ясна бачыў каля дзявятай гадзіны дня анёла Божага, які ўвайшоў да яго і сказаў яму: Карнілій!

і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.

Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая ілізабета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;

і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;

бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;

і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;

і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.

І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.

Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;

і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.

Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.

А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

Пасьля гэтых дзён зачала ілізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:

так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.

А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,

да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.

А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.

І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;

і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;

Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?

Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;

вось, і ілізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;

бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.

Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.

І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,

і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала ілізабэту.

Калі ілізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Елісавета напоўнілася Духам Сьвятым,

і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.

і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.

І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,

што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,

бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,

і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;

зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;

скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;

галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;

прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;

як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,

каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,

праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,

прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.

А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

Паводле Лукаша

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Выбор основного перевода