Книга Ёв Cтих 11 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ёв Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Пакліч, калі ёсьць той, хто адкажа табе. Да каго зь сьвятых зьвернешся ты?

Так дурнога забівае гнеўлівасьць, і няцямнага губіць дражлівасьць.

Бачыў я, як дурны ўкараняецца, і адразу пракляў дом ягоны.

Дзеці ягоныя далёкія ад шчасьця, іх будуць біць каля брамы, і ня будзе заступніка.

Жніво ягонае зэесьць галодны і праз церне возьме яго, і спрагненыя праглынуць маёмасьць ягоную.

Так, ня з пылу выходзіць гора, і не зь зямлі вырастае бяда;

а чалавек нараджаецца на пакуту, як іскры, каб імкнуцца ўгору.

Але я да Бога зьвярнуўся б, аддаў бы дзею маю Богу,

Які творыць дзеі вялікія, бясконца дзівосныя,

дае дождж улоньню зямлі і пасылае воды на ўлоньне палёў;

прыніжаных ставіць на вышыню, і гаротнікаў узносіць у выратаваньне.

Параллельные места

Першая Царстваў 2:7

Псалтыр 112:7

Гасподзь робіць жабраком і ўзбагачае, прыніжае і ўзвышае. Не пабаіцца нядобрае славы; сэрца ў яго цьвёрдае, спадзяецца на Госпада.

Ён разбурае намыслы хітрых, і рукі іхнія не давяршаюць пачатага.

Ён ловіць мудрацоў іхняй жа хітрасьцю, і рада хітрых робіцца марнай:

удзень яны сустракаюць цемру і аполудні ходзяць вобмацкам, як поначы.

Ён ратуе беднага ад меча, ад вуснаў іхніх і ад рукі моцнага.

І ёсьць надзея няшчаснаму, і няпраўда стуляе вусны свае.

Шчасны чалавек, якога наводзіць на розум Бог, і таму кары Ўсеўладнага не адхіляй,

бо Ён спрычыняе раны і Сам перавязвае іх; Ён б'е, і Ягоныя ж рукі ацаляюць.

У шасьці бедах ратуе цябе, і ў сёмай не кране цябе ліха.

У голад выбавіць цябе ад сьмерці, і на вайне — ад рукі меча.

Ад біча языка схаваеш сябе і не збаішся спусташэньня, калі яно прыйдзе.

Са спусташэньня і голаду пасьмяешся і зьвяроў зямлі не збаішся,

бо з камянямі польнымі ў цябе згода, і зьвяры польныя ў міры з табою.

І ўведаеш, што намёт твой у бясьпецы, і будзеш глядзець за домам тваім і ня згрэшыш.

І ўбачыш, што насеньне тваё безлічнае, і парасткі твае, як трава на зямлі.

Увойдзеш у магілу ў глыбокай старасьці, як укладваюцца снапы пшаніцы сваім часам.

Вось, што мы даведаліся; так яно і ёсьць; выслухай гэта і зазнач сабе.

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Выбор основного перевода