І пачулі трое сяброў Ёва пра ўсе гэтыя нягоды, што спасьціглі яго, і пайшлі кожны з свайго месца: Эліфаз Фэманіцянін, Вілдад Савхэянін і Сафар Нааміцянін, і сышліся, каб ісьці разам бедаваць зь ім і суцяшаць яго.
І адказваў Эліфаз Фэманіцянін і сказаў:
Вораг мой будзе, як бязбожнік, і паўсталы супроць мяне, як беззаконьнік.
а на трох сяброў ягоных загарэўся гнеў ягоны за тое, што яны не знайшлі што адказаць, а тым часам вінавацілі Ёва.
Адказваў Ёў Госпаду і сказаў:
ведаю, што Ты ўсё можаш, і што намер Твой ня можа быць спынены.
Хто гэты, што запамрочвае Наканаваньне, нічога не разумеючы? — Так, я казаў пра тое, чаго не разумеў, пра дзеі дзівосныя для мяне, якіх я ня ведаў.
Выслухай, усклікаў я, і я буду гаварыць, і пра што буду пытацца ў Цябе, растлумач мне.
Я чуў пра Цябе слыхам вуха; а цяпер мае вочы бачаць Цябе;
таму я выракаюся і каюся ў пыле і ў попеле.