Книга Ёв Cтих 6 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ёв Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Калі тыя трое мужоў перасталі адказваць Ёву, бо ён быў слушны ў вачах сваіх,

тады загарэўся гнеў Эліуя, сына Варахіілавага, Вузіцяніна з племя Рамавага: загарэўся гнеў ягоны на Ёва за тое, што ён апраўдваў сябе больш, чым Бога,

а на трох сяброў ягоных загарэўся гнеў ягоны за тое, што яны не знайшлі што адказаць, а тым часам вінавацілі Ёва.

Эліуй чакаў, пакуль Ёў гаварыў, бо яны гадамі былі старэйшыя за яго.

Калі ж Эліуй убачыў, што няма адказу ў вуснах тых трох мужоў, тады загарэўся гнеў ягоны.

І адказваў Эліуй, сын Варахіілаў, Вузіцянін, і сказаў: я малады гадамі, а вы — старцы; таму я нясьмеліўся і баяўся казаць вам, што думаю.

Параллельные места

Ёв 15:10

І сівы і старац ёсьць сярод нас, які днямі перабольшае бацьку твайго.

Я гаварыў сам сабе: няхай гавораць дні, і мнагалецьце навучае мудрасьці.

Але дух у чалавеку і дыханьне ‹сеўладнага дае яму разуменьне.

Не шматгадовыя толькі мудрыя, і не старыя разумеюць праўду.

Таму я кажу: выслухайце мяне, абвяшчу вам сваю думку і я.

Вось, я чакаў слоў вашых, услухоўваўся ў меркаваньні вашыя, пакуль вы прыдумлялі, што сказаць.

Я пільна глядзеў на вас, ніхто з вас не выкрывае Ёва і не адказвае на словы яго.

скажэце: мы знайшлі мудрасьць: Бог абвергне яго, а не чалавек.

Калі б ён зьвяртаў словы да мяне, дык я ня вашымі словамі адказваў бы яму.

Спалохаліся, не адказваюць болей: перасталі гаварыць.

І як я чакаў, а яны ня кажуць, спыніліся і не адказваюць болей,

дык і я адкажу ад сябе, абвяшчу сваю думку і я.

Бо я поўны словамі, і дух ува мне цісьне мяне.

Вось, нутрына мая, як віно неадчыненае: яна гатовая прарвацца, нібы новыя мяхі.

Пагавару, і палегчае мне; адкрыю вусны мае і адкажу.

На твар чалавека глядзець ня буду і ніякаму чалавеку лісьлівіць ня буду,

бо я ня ўмею лісьлівіць: цяпер забі мяне, Творца мой.

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Выбор основного перевода