Сапраўды, чалавек ходзіць, як прывід; і марны клопат яго, зьбірае і ня ведае, каму дастанецца гэта.
І сёньня чаго мне чакаць, Госпадзе? надзея мая на Цябе.
Ад усіх беззаконьняў маіх вызвалілі мяне, не аддавай мяне на паглум неразумным.
І адышоўшы крыху, упаў на аблічча Сваё, маліўся і казаў: Войча Мой! калі магчыма, хай абміне Мяне чара гэтая: але не як Я хачу, а як Ты.