А калі раблю тое, чаго не хачу, дык згаджаюся з законам, што ён добры,
а таму ўжо ня я раблю тое, а грэх, які жыве ўва мне.
Бо ведаю, што ня жыве ўва мне, гэта значыцца, у плоці маёй, добрае; бо жадаць дабра я магу, а рабіць яго — не.
Добрага, якога хачу, не раблю, а ліхое, якога не хачу, раблю.
А калі раблю тое, чаго не хачу, дык ужо ня я раблю тое, а грэх, які жыве ўва мне.
Дык вось, я знаходжу закон: што, калі хачу рабіць добрае, ува мне сядзіць благое;
бо ва ўнутраным чалавеку я маю задавальненьне ад закона Божага,
а ў чэлесах маіх бачу іншы закон, які ваюе супроць закона розуму майго і робіць мяне палонным закона грахоўнага, які ў чэлесах маіх.
Няшчасны я чалавек! хто вызваліць мяне ад гэтага цела сьмерці?
Любасныя, прашу вас! як прышэльцаў і вандроўнікаў, пазьбягаць цялесных пахацінстваў, што паўстаюць супроць душы,