ня сплю і сяджу, як адзінокая птушка на даху.
Кожны дзень клянуць мяне ворагі мае, і неабольнікі мае ганяць мяне.
Я попел ем замест хлеба, і пітво маё разбаўляю сьлязьмі,
ад гневу Твайго і абурэньня Твайго; бо Ты ўзвысіў мяне і скінуў мяне.
Бо так палюбіў Бог сьвет, што аддаў Сына Свайго Адзінароднага, каб кожны, хто верыць у Яго, не загінуў, а меў жыцьцё вечнае.