Першае да Карынфянаў 15:1
Першае да Карынфянаў 15:2
Першае да Карынфянаў 15:3
Першае да Карынфянаў 15:4
Першае да Карынфянаў 15:5
Першае да Карынфянаў 15:6
Першае да Карынфянаў 15:7
Першае да Карынфянаў 15:8
Першае да Карынфянаў 15:9
Першае да Карынфянаў 15:10
Першае да Карынфянаў 15:11
Першае да Карынфянаў 15:12
Першае да Карынфянаў 15:13
Першае да Карынфянаў 15:14
Першае да Карынфянаў 15:15
Першае да Карынфянаў 15:16
Першае да Карынфянаў 15:17
Першае да Карынфянаў 15:18
Першае да Карынфянаў 15:19
Першае да Карынфянаў 15:20
Першае да Карынфянаў 15:21
Першае да Карынфянаў 15:22
Першае да Карынфянаў 15:23
Першае да Карынфянаў 15:24
Першае да Карынфянаў 15:25
Першае да Карынфянаў 15:26
Першае да Карынфянаў 15:27
Першае да Карынфянаў 15:28
Першае да Карынфянаў 15:29
Першае да Карынфянаў 15:30
Першае да Карынфянаў 15:31
Першае да Карынфянаў 15:32
Першае да Карынфянаў 15:33
Першае да Карынфянаў 15:34
Першае да Карынфянаў 15:35
Першае да Карынфянаў 15:36
Першае да Карынфянаў 15:37
Першае да Карынфянаў 15:38
Першае да Карынфянаў 15:39
Першае да Карынфянаў 15:40
Першае да Карынфянаў 15:41
Першае да Карынфянаў 15:42
Першае да Карынфянаў 15:43
Першае да Карынфянаў 15:44
Першае да Карынфянаў 15:45
Першае да Карынфянаў 15:46
Першае да Карынфянаў 15:47
Першае да Карынфянаў 15:48
Першае да Карынфянаў 15:49
Першае да Карынфянаў 15:50
Першае да Карынфянаў 15:51
Першае да Карынфянаў 15:52
Першае да Фесаланікійцаў 4:16
Але я ведаю, Заступнік мой жывы і стане пасьля мяне над зямлёю. І пасьля таго як мая скура будзе разбурана,
Нагадваю вам, браты, Дабравесьце, якое я зьвеставаў вам, якое вы і прынялі, у якім і ўмацаваліся,
якім і ратуецеся, калі настаўленьне памятаеце так, як я зьвеставаў вам, калі толькі ня марна ўверавалі.
Бо я найперш перадаў вам, што і сам прыняў, гэта значыцца, што Хрыстос памёр за грахі нашыя, паводле Пісаньня,
і што ён пахаваны быў і што ўваскрэс на трэйці дзень, паводле Пісаньня,
і што зьявіўся Кіфу, потым дванаццаці;
потым зьявіўся больш чым пяці сотням братоў у адзін час, зь якіх большая частка дагэтуль жывуць, а некаторыя і спачылі;
потым зьявіўся Якаву, таксама ўсім апосталам;
а пасьля ўсіх зьявіўся і мне, як нейкаму вылюдку.
Бо я найменшы з апосталаў, і ня варты называцца апосталам, бо гнаў Царкву Божую.
Але зь мілаты Божае я ёсьць тое, што ёсьць; і мілата Ягоная ўва мне ня была марная, але я болей за іх усіх папрацаваў; ня я, зрэшты, а мілата Божая, якая са мною.
І вось, ці то я, ці яны, мы так прапаведуем, і вы так уверавалі.
Калі пра Хрыста прапаведуецца, што Ён паўстаў зь мёртвых, дык як некаторыя з вас кажуць, быццам няма ўваскрэсеньня зь мёртвых?
Калі няма ўваскрэсеньня зь мёртвых, дык і Хрыстос не ўваскрэс;
а калі Хрыстос не ўваскрэс, дык і пропаведзь нашая марная, марная і вера ваша.
Пры гэтым мы сталіся б тады і непраўдзівымі сьведкамі пра Бога, бо сьведчылі б пра Бога, што Ён уваскрэсіў Хрыста, Якога Ён не ўваскрэшваў, калі, гэта значыцца, мёртвыя не ўваскрасаюць;
бо, калі мёртвыя не ўваскрасаюць, дык і Хрыстос не ўваскрэс;
а калі Хрыстос не ўваскрэс, дык вера ваша марная; вы яшчэ ў грахах вашых;
таму і памерлыя ў Хрысьце загінулі.
І калі мы ў гэтым толькі жыцьці спадзяёмся на Хрыста, дык мы самыя няшчасныя з усіх людзей.
Але Хрыстос уваскрэс зь мёртвых, першынец з памерлых.
Бо як сьмерць праз чалавека, так праз чалавека і ўваскрэсеньне зь мёртвых.
Як у Адаме ўсе паміраюць, так у Хрысьце ўсе ажывуць.
кожны ў сваім парадку; першынец Хрыстос, потым Хрыстовыя, у прышэсьце Ягонае.
А потым канец, калі Ён перадасьць Царства Богу і Айцу, калі скасуе ўсякае начальства і ўсякую ўладу і сілу;
бо Яму належыць валадарыць, пакуль «пакладзе ўсіх ворагаў пад ногі Свае»,
а як апошні вораг зьнішчыцца — сьмерць,
бо «ўсё пакарыў пад ногі Ягоныя»; калі ж сказана, што Яму ўсё падначалена, дык ясна, што акрамя Таго, Які пакарыў Яму ўсё.
Калі ж усё ўпакорыць Яму, тады і сам Сын скарыцца Таму, Хто скарыў ўсё Яму, хай будзе Бог усё ва ўсім.
Інакш, што робяць тыя, якія прымаюць хрышчэньне для мёртвых? Калі мёртвыя наогул не ўваскрасаюць, дык навошта і прымаюць хрышчэньне для мёртвых?
Навошта ж і мы ўвесь час падупадаем небясьпецы?
Я кожны дзень паміраю; прысягаю ў гэтым пахвалою вашаю, браты, якую я маю ў Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым.
Разважыўшы па-людзку, калі я змагаўся са зьвярамі ў Эфэсе, якая мне карысьць, калі мёртвыя не ўваскрасаюць? Будзем есьці і піць, бо заўтра памрэм.
Не давайцеся ў зман; дрэнныя суполькі псуюць добрыя норавы.
Працьверазецеся, як трэба, і не грашэце; бо на сорам вам кажу — некаторыя з вас ня ведаюць Бога.
Але скажа хто-небудзь: як уваскрэснуць мёртвыя? і ў якім целе яны прыйдуць?
Неразумны! тое, што ты сееш, не ажыве, калі не памрэ;
і калі ты сееш, дык сееш ня цела будучае, а голае зерне, якое будзе, пшанічнае або іншае якое;
але Бог дае яму цела як хоча, і кожнаму семені сваё цела.
Ня ўсякая плоць, але інакшая плоць у людзей, інакшая плоць у жывёлін, інакшая ў рыб, інакшая ў птушак.
Ёсьць целы нябесныя і целы зямныя: але інакшая слава ў нябесных, інакшая ў зямных;
інакшая слава ў сонца, інакшая слава ў месяца, інакшая ў зорак; і зорка ад зоркі розьніцца славаю.
Так і пры ўваскрэсеньні мёртвых; сеецца ў тленьні, паўстае ў нятленьні;
сеецца ў няславе, паўстае ў славе; сеецца ў немачы, паўстае ў сіле;
сеецца цела душэўнае, паўстае цела духоўнае. Ёсьць цела душэўнае, ёсьць цела і духоўнае.
Так і напісана: «першы чалавек Адам стаўся душою жывою»; а апошні Адам ёсьць дух жыватворчы.
Але ня духоўнае раней, а душэўнае, потым духоўнае.
Першы чалавек — зь зямлі, і зямны; другі чалавек — Гасподзь — зь неба.
Які зь зямлі, такія зямныя; і які нябесны, такія і нябесныя;
і як мы насілі вобраз зямнога, так будзем насіць і вобраз нябеснага.
Але тое скажу вам, браты, што плоць і кроў ня могуць успадкаваць Царства Божага, і тленьне ня спадкуе нятленьня.
Я кажу вам тайну, ня ўсе мы памрэм, але ўсе пераменімся;
раптам, у імгненьне вока, пры апошняй трубе; бо затрубіць, і мёртвыя ўваскрэснуць нятленьнымі, а мы пераменімся;
бо Сам Гасподзь пры абвяшчэньні, пры голасе арханёла і трубе Божай, сыдзе зь неба, і мёртвыя ў Хрысьце ўваскрэснуць раней;