Разамкну мае вусны ў прытчы і вымаўлю старадаўнія прыпавесьці.
Было Сьвятло сапраўднае, Якое прасьвятляе кожнага чалавека, што прыходзіць у сьвет.
У сьвеце было, і сьвет празь Яго пачаў быць, і сьвет Яго не пазнаў;
Ерусаліме, Ерусаліме, што забіваеш прарокаў і камянямі пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў я сабраць дзяцей тваіх, як птушка птушанят сваіх пад крылы, і вы не схацелі!
дык і Ісус, каб асьвяціць людзей Крывёю Сваёю, пацярпеў па-за брамаю.