Зәкәриә менән Елизаветаның бар күрше-күләне ҡурҡыуға төшкән, ә Йәһүҙиәнең таулы ерҙәре буйлап ошо ваҡиғаларҙың барыһы тураһында хәбәр таралған.
– Раббыны, Израилдең Аллаһын данлайыҡ! Ул халҡына ярҙамға килде һәм уны азат итте,
Барыһы ла таң ҡалған, Алланы данлағандар һәм ҡоттары алынып: – Беҙ бөгөн иҫ киткес нәмәләр күрҙек, – тигәндәр.
Һине емерерҙәр, һиндә йәшәүселәрҙе ҡырырҙар, таш өҫтөндә таш ҡалдырмаҫтар, сөнки һин яныңа Алла килеп ҡотҡарған ваҡытты белмәнең.
Ғайса ҡылған мөғжизәне күреп, кешеләр: – Донъяға килергә тейеш булған Пәйғәмбәр ысынлап та Ул икән! – тиешә башланы.