Mənim qəlbim, niyə qırılmısan? Axı niyə bu köksümdə təlaşlanırsan? Ümidini yenə Allaha bağla, Qoy Allahıma – məni qurtarana şükür edim.
Öz xalqını çətinliyə salmısan, Şərab içirərək bizi səndələtmisən.
Ya Rəbb, ağzıma nəzarətçi qoy, Dodağımın qapısını qoru.
Sağıma bax, Özün gör, heç kim məni saymır, Pənah yerim yoxdur, Heç kim qayğıma qalmır.