Ancaq indi iştahamız küsüb, yeməyə mannadan başqa bir şey görmürük».
Manna görünüşcə keşniş toxumu kimi idi, rəngi də mirvari rəngində idi.
Camaat dolaşar və onu yığıb dəyirmanda üyüdər yaxud da həvəngdə döyərdilər. Qazanda qaynadaraq kökə düzəldərdilər. Onun dadı zeytun yağı ilə bişirilmiş yeməklərə oxşayırdı.
Manna gecə düşərgə üzərinə düşən şehlə bərabər düşərdi.