Книга Иов Cтих 10 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Иов Əhdi-Ətiq

Əhdi-Ətiq

Бытие

Исход

Левит

Числа

Второзаконие

Иисус Навин

Судьи

Руфь

1. Царств

2. Царств

3. Царств

4. Царств

1. Паралипоменон

2. Паралипоменон

Ездра

Неемия

Есфирь

Иов

Псалтирь

Притчи

Екклесиаст

Песня Песней

Исаия

Иеремия

Плач Иеремии

Иезекииль

Даниил

Осия

Иоиль

Амос

Авдий

Иона

Михей

Наум

Аввакум

Софония

Аггей

Захария

Малахия

Yeni Əhdi

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

Иов

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Əyyub yenə misal çəkərək dedi:

«Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,

Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.

Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,

Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,

Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.

Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən

Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.

Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.

Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.

Параллельные места

Иов 29:22

Иезекииль 3:26

Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi. Dilini damağına yapışdıracağam və sən lal olacaqsan, üsyankar bir xalq olsalar da, onları məzəmmət edə bilməyəcəksən.

Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.

Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.

Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.

Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.

Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,

Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,

Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.

Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.

Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.

Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.

İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.

Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.

Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,

Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.

Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.

← Предыдущая

Иов

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Выбор основного перевода